MyLoad
 |
Wysłany:
Pią 11:14, 05 Sie 2005 Temat postu: Skoki |
|
Skoki narciarskie to dyscyplina sportowa rozgrywana na skoczniach narciarskich od połowy XIX wieku. Od 1924 roku jest konkurencją olimpijską na średniej skoczni, od 1964 także na dużej; Mistrzostwa Świata od 1925 na średniej, od 1962 na dużej; od 1972 także Mistrzostwa Świata w lotach; od 1953 roku prestiżowy Turniej Czterech Skoczni, a od 1980 cykl zawodów składających się na Puchar Świata.
Celem jest wykonanie jak najdłuższego skoku po rozpędzeniu się i odbiciu od progu skoczni. Na największych skoczniach, tzw. mamucich, możliwe są skoki przekraczające 200 metrów (dyscyplinę tę nazywa się wtedy lotami narciarskimi). Ocenia się odległość uzyskaną przez zawodnika oraz styl skoku.
Skoki narciarskie są dyscypliną elitarną, właściwie niedostępną dla amatorów. W wielu krajach (m.in. Finlandia, Norwegia, Niemcy, Austria, Japonia, ostatnio również Polska) bardzo popularne jest kibicowanie skoczkom.
Spis treści
* 1 Historia
* 2 Zasady
o 2.1 Punktacja
o 2.2 Konkurs indywidualny
o 2.3 Konkurs drużynowy
* 3 Zawody
o 3.1 Mistrzostwa Olimpijskie
o 3.2 Mistrzostwa Świata
o 3.3 Mistrzostwa Świata w lotach
o 3.4 Puchar Świata
o 3.5 Letnia Grand Prix
o 3.6 Puchar Kontynentalny i Letni Puchar Kontynentalny
o 3.7 Puchar FIS
* 4 Znani skoczkowie
o 4.1 polscy:
o 4.2 zagraniczni:
* 5 Gry komputerowe o tematyce skoków narciarskich
* 6 Linki zewnętrzne
Historia
Miejscem, w którym narodziły się konkurencje klasyczne, w tym także skoki jest Norwegia. Tam właśnie pojawili się narciarze, wykorzystujący "dwie deski" nie tylko do biegania ale i skakania. Jednym z nich był słynny Sondre Nordheim z Telemarku. Pierwszy klub narciarski: "Trysil Shooting and Skiing Club" założono na początku lat sześćdziesiątych XIX wieku. W tym samym czasie zorganizowano pierwsze zawody narciarskie "Holmenkollen Nordic", które z czasem zyskały miano Igrzysk Nordyckich. Pierwsza większa skocznia została zbudowana w Holmenkollen, gdzie 31 stycznia 1892 r. rozegrano pierwszy konkurs skoków, podczas którego najdalej skoczył Arne Ustvedt (21, 5 metra). Szybko popularność poza Norwegią skoki zyskały także w Finlandii i Szwecji, a poza Skandynawią znalazły uznanie w Austrii, Szwajcarii i pozostałych krajach alpejskich.
Początki skoków w Polsce to rok 1908, kiedy to przeprowadzono konkurs skoków w Sławsku (wygrał zawodnik "Czarnych" Lwów Leszek Pawłowski). Pierwsza z prawdziwego zdarzenia skocznia powstała we Lwowie w 1910 roku. Natomiast pierwsza duża skocznia (jak na owe czasy) pojawiła się w Dolinie Jaworzynki, oficjalnie otwarta w dniu 8 marca 1921 r. Przez wiele kolejnych lat cieszyła się ona wielkim zainteresowaniem. Trenowali na niej m.in. Aleksander Rozmus, Bronisław Czech i Stanisław Marusarz. W 1925 roku zrealizowano pomysł budowy wielkiej, nowoczesnej skoczni na Krokwi w Zakopanem, dzięki staraniom działacza sportowego i architekta w jednej osobie - Karola Stryjeńskiego. Uroczystość otwarcia miała miejsce 22 marca, a pierwsze zawody wygrał Stanisław Gąsienica-Sieczka skokiem na 36 m, co było nowym rekordem Polski. Na Wielkiej Krokwi można było osiągać dużo większe odległości od tych w Jaworzynce, a urok i piękno naturalnej skoczni, położonej na lesistych stokach, robi wrażenie do dzisiaj.
W lutym 1924 r. odbyły się I Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Chamonix. Najlepsi, jakże by inaczej, w konkursie skoków byli Norwegowie (zajmując całe podium), a złotym medalistą został Jacob Thullin Thams, który skoczył dwa razy 49 metrów. Wykorzystał on nowy styl, silnie pochylając się do przodu i jak wszyscy Norwegowie pięknie lądując.
Pierwsze polskie sukcesy pojawiły się w 1936 roku na IV Igrzyskach w Garmisch-Partenkirchen. Stanisław Marusarz skoczył wtedy 73 i 75,5 metra i zajął 5 miejsce. W tym samym roku powstała największa (mamucia) skocznia w Planicy, na której 15 marca została złamana magiczna bariera 100 merów. Dokonał tego Austriak Josef Bradl, który tego dnia skoczył 101 metrów.
Przez lata zmieniała się technika skoku. Na początku zawodnicy skakali "na stojąco", wymachując rękami. W latach dwudziestych zaczęli przyjmować bardziej aerodynamiczną sylwetkę, pochylając się do przodu. Po wojnie w latach pięćdziesiątych trzymali ręce wyciągnięte przed siebie (taką techniką skakał m.in. mistrz olimpijski z 1960 roku - Helmut Recknagel), by po jakimś czasie układać je wzdłuż tułowia, co jest normą do dzisiaj. Ostatnią wielką rewolucją była zmiana ustawienia nart. Zapoczątkował ją pod koniec lat osiemdziesiątych Szwed Jan Boklöv, który jako pierwszy odnosił sukcesy międzynarodowe skacząc stylem "V" (narty podczas lotu nie są ustawione równolegle do siebie, tylko tworzą kształt litery V). Zmiana ta uczyniła skoki bezpieczniejszymi dla samych zawodników (zmniejszona prędkość przy lądowaniu), a przy tym dłuższymi. Stylem V posługiwał się już wcześniej Polak ze Szklarskiej Poręby Mirosław Graf, jednak bez większych sukcesów. Do dzisiaj odczuwa niedosyt, że to Boklöv a nie on jest uznawany za prekursora nowej techniki.
Zasady
Punktacja
Za każdy skok zawodnik otrzymuje:
* punkty za odległość - za osiągnięcie punktu konstrukcyjnego (kalkulacyjnego) zawodnik otrzymuje 60 pkt (120 pkt na skoczniach mamucich), za każdy metr więcej dodaje się, a za każdy metr mniej odejmuje punkty zależnie od rozmiaru skoczni. Długość skoku mierzona jest z dokładnością do 0.5 metra.
* noty za styl - przyznawane są przez pięciu sędziów, przy czym najwyższej i najniższej z pięciu not nie bierze się pod uwagę, pozostałe są sumowane. Nota od jednego sędziego wynosi od 0 do 20 punktów.
Suma tych dwóch liczb stanowi ocenę skoku. Ocena nie może być ujemna - jeśli ocena po zsumowaniu obu not jest niższa od zera, zawodnik otrzymuje za skok 0 punktów.
[Edytuj]
Konkurs indywidualny
W konkursie odbywają się dwie serie skoków (wyjątkiem jest konkurs indywidualny na mistrzostwach świata w lotach narciarskich, gdzie rozgrywane są cztery serie). W drugiej serii zawodnicy skaczą w kolejności odwrotnej do miejsca zajmowanego po serii pierwszej.
W przypadku, kiedy warunki nie pozwalają na dalsze rozgrywanie konkursu, jury może postanowić o odwołaniu niektórych z serii skoków. Zwycięzcą zawodów zostaje skoczek, który uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki we wszystkich zakończonych seriach.
Konkurs drużynowy
Drużyny składają się z 4 zawodników. W konkursie odbywają się dwie rundy po cztery serie skoków. W każdej rundzie każdy z członków drużyny oddaje jeden skok, po jednym skoczku z każdej drużyny na serię. Kolejność startu członków drużyny jest ustalona i nie może się zmieniać pomiędzy rundami.
W przypadku, kiedy warunki nie pozwalają na dalsze rozgrywanie konkursu, jury może postanowić o odwołaniu drugiej rundy skoków. Zwycięzcą zawodów zostaje drużyna, która uzyska najwyższą łączną notę punktową za skoki wszystkich jej członków we wszystkich zakończonych rundach.
Zawody
Mistrzostwa Olimpijskie
Rozgrywane co 4 lata. Obejmują zawody indywidualne na dużej i normalnej skoczni oraz konkurs drużynowy na skoczni normalnej.
Mistrzostwa Świata
Rozgrywane co 2 lata, w lata nieparzyste, w ramach Mistrzostw Świata w narciarstwie klasycznym. Obejmują zawody indywidualne na skoczniach dużej i normalnej oraz zawody drużynowe na skoczni dużej. Okazjonalnie rozgrywany jest także dodatkowy konkurs drużynowy na skoczni normalnej.
Mistrzostwa Świata w lotach
Rozgrywane co 2 lata, w lata parzyste. Obejmują zawody indywidualne i drużynowe.
Puchar Świata
Rozgrywany corocznie w okresie od grudnia do marca (ok. 30 konkursów, w tym z reguły dwa w Polsce na zakopiańskiej skoczni Wielka Krokiew).
W ramach pucharu świata organizowane są następujące imprezy:
* Turniej Czterech Skoczni - rozgrywany na przełomie grudnia i stycznia. Obejmuje cztery konkursy skoków (na skoczniach w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen, Innsbrucku i Bischofshofen).
* Turniej Nordycki.- rozgrywany na początku marca w krajach Skandynawskich. Obejmuje cztery konkursy skoków.
Letnia Grand Prix
Rozgrywana corocznie w okresie od lipca do września. Zawody odbywają się na skoczniach pokrytych sztuczną nawierzchnią (tradycyjnie nazywaną igielitem).
[Edytuj]
Puchar Kontynentalny i Letni Puchar Kontynentalny
"Zaplecze" Pucharu Świata i Letniej Grand Prix, rozgrywane w tym samym czasie i na takich samych zasadach. Żeby uzyskać możliwość startu w Pucharze Świata, skoczek musi najpierw zdobyć punkty w Pucharze Kontynentalnym.
Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich 2004/2005
Puchar FIS
Puchar FIS (Międzynarodowej Federacji Narciarskiej) został wprowadzony po to, aby młodzi zawodnicy mieli łatwiejszą drogę do Pucharu Świata, albowiem Puchar Kontynentalny już nie wystarcza - po prostu tę dyscyplinę sportu uprawia coraz więcej osób i nie wszyscy mają szansę na pokazanie się na międzynarodowej arenie. Puchar stwarza możliwości stopniowego awansu do PŚ - od Pucharu FIS, przez Puchar Kontynentalny do Pucharu Świata. Zasady są w większości takie same jak w zawodach wyższej rangi. Może jednak odbywać kilka konkursów naraz w różnych miejscach. Aby wynki zawodów były "wiążace" (zaliczane do klasyfikacji generalnej), muszą wystartować zawodnicy z conajmniej pięciu krajów. Pierwsze w historii zawody Pucharu FIS odbędą się 24 września 2005. Finał zawodów w sezonie 2005/06 odbędzie się na Średniej Krokwi w Zakopanem.
Znani skoczkowie
polscy:
* Stanisław Bobak
* Piotr Fijas
* Wojciech Fortuna
* Antoni Łaciak
* Adam Małysz
* Stanisław Marusarz
* Robert Mateja
zagraniczni:
* Jens Weissflog (NRD, potem Niemcy)
* Matti Nykänen (Finlandia)
* Janne Ahonen (Finlandia)
* Martin Schmitt (Niemcy)
* Sven Hannawald (Niemcy)
* Andreas Goldberger (Austria)
* Primož Peterka (Słowenia)
* Matti Hautamäki (Finlandia)
* Martin Höllwarth (Austria)
* Thomas Morgenstern (Austria)
* Sigurd Pettersen (Norwegia)
* Roar Ljøkelsøy (Norwegia)
* Toni Nieminen (Finlandia)
* Ernst Vettori (Austria)
* Jakub Janda (Czechy)
Gry komputerowe o tematyce skoków narciarskich
* Deluxe Ski Jump
* Open Ski Jumping
* Skoki Narciarskie Manager 2005 |
|